2 Nisan 2012 Pazartesi

SOYADI ; DENİZKIZI



" Sesi yeter sandım kalbimin
yoluna mercandan düşlerimi serdiğim
gelme
istemem artık
ne pupa yelken
ne tam yol ileri
denizkızını öperken gördüm seni
deniz affetse de
ben affetmem ihanetini" ...

Haykırdım denize
vurgun yedi aşkım ihanetinle
yırtılmış dalgalar yüzüme çarpıyordu
ağlara yakalanmış bedenim
yaralı çırpınıyordu

özgürlüğünü getirdi
küçük kara balık
sesim ulaşır - belki- yüreğine
dalgındın incilerini görmedin midyenin
yaş akıtmasın yeter ki gözlerin
yosunlardan işlediğim
istemem acımasın teninde
kaçamak aşkın izi yine de
öpüşmelerimizi de istemem geri , düşlerimi de
saçında buram buram kum çiçekleri
soluğun istridyenin sedefi
kirpiklerinde martının
kısmen sevgiyle tuttugu zeytin dalı
kısmen özgürlüğe kanat çırpışı
sayabildiğim kadar sen bu deniz
sayabildiğim kadar lacivert ve derin
yolumu gökyüzüne çevirdim
uzak , mavi ve gidebildiğim kadar sensiz ...

Denizkızını gördüm kollarında
ben affetsem de gidişini
aşk affetmez başkasının kollarındaki sevgiliyi ...

nAifce
Denizkızı
İnkumu 1984
Şiirin II. Versiyon

SOYADI ; TUTSAK



" Bir yerlerde kurtarılmayı bekleyen
esir bırakılmış doğrulara "

Gecelerim yorgun
Aydınlatmıyor ışığı içimdeki mumun
zifirilerde
taşıdığım bu umutsuzluk
dumanı tütüyor
özleyişimin -dizboyu
belki dönersin
yeterince ağlarsa sesim

çok çok istesem döner misin sahi ?

donmuş ellerini koy yüreğime
dönersen çekinmeden
bedenini sarıp sarmalarım gücümün yettiğince
sesini eklerim sesime bildiğim tüm alfabelerle
gülümser gecelerim üzerine uykularının o zaman
ateşböcekleri uçuşur umutlarımdan
konar düşlerine ve kalır aydınlatması gereken yer neresiyse ...

dönersen
eğer dönersen esir kalmış doğruları
özgür bırakır yıldızlar ...

" Bir yerlerde tutsak alındıkça yanlışlar
bedenimi de senin için özgür bırakacaklar " ...

nAifce
04.11.2004
Tutsak