UÇAN SÜPÜRGE

" KENDİ İÇ YOLCULUĞUNU TAMAMLAYAN İNSAN , DÜNYAYI KEŞFE HAZIRDIR ..."

nAifce

" Ailenin bütün çocuklarını mezun etmiş, görmüş geçirmiş yada feleğin çemberinden geçtiği için çoğu sayfası yıpranmış, kiminin ucu kıvrık, kimi koptu kopacak, kimi dönencede dizgi yanlışı, kimi coğrafi sınırda hata ama hala yürürlükte, kıpkırmızı cildiyle " BÜYÜK ATLAS " 'ı açınca önüme... O günün kısmetine neresi çıkarsa artık karşıma :) Elimde bavulum, ayıcıklı pijamam ve tavşan terliklerimle ya Afrikada'yım, ya Hindistan Kıyılarında, Avrupa'ya biraz yüz ederek - ne de olsa oldukça yakın bizim eve -daha uzaklarda gözüm, kimsenin bilmediği, adını bilse de başkentini söyleyemediği kadar uzaklarda.

Birgün Madagaskar'dayım - hele cikletin içinden çıkan ülke kartı da Madagaskar'ken neyleyeyim Almanya'yı, Fransa'yı, İngiltere'yi, başka bir gün Tahiti 'de.

Haftanın sonuna doğru eğlenceye yelken açıp, Brezilya'da Karnaval düzenlerken oyuncaklarıma, Peru'yu bir sonraki haftaya bırakmanın tedirginliği var üzerimde ya beni almazlarsa haftaya ülkelerine!

Ama illa Avrupa olacaksa bari Liechtenstein olsun, ya da Kopenhag, belki İzlanda, 

Lizbon'da yeni ufuklara Vasco de GAMA ile "

Kendimi bildim bileli seyyah olmak istedim. Dünyayı karış karış dolaşmak. Varolmanın ağırlığının gittiğim kilometrelerle ölçülebilir olduğuna inandım ve herkesin doğrusuna inat kendi doğrularımı yollarda aradım.

Yolculuğa çıkamadığım zamanlarda, yolculuğa çıkmak için heyecanı olmayan insanlara heyecanlar yarattım. Ama en çok yine kendim heyecanlandım. 

Bütün yolculuklarımın sonunda yolculuğa çıkmak fikrinin yolculuktan daha sihirli olduğunu gördüm, yaşadım. Yolculuktan önce yaptığım bütün hazırlıkların beni daha çok ilgilendirdiğini farkettim.

" PARİS'TE OLMAK, PARİS'TE OLMAK FİKRİNDEN DAHA AZ HEYECAN VERDİ" 

" AMSTERDAM'DA YAPACAKLARIMI PLANLAYIP, GEZİ DEFTERİME NOTLAR ALIRKEN KURDUĞUM DÜŞLER AMSTERDAM'DA DOLAŞIRKEN OLUŞAN GÖRÜNTÜLERDEN DAHA GERÇEKTİ" 

Ve her yolculuğun biran önce bitmesini istedim, yeni yolculuklara başlayabilmek için.  Yani her daim başka bir yolculuğa çıkmaya hazırdım, hazırım.

 Dubai'den dönerken uçakta "Lizbon'a Gece Treni" 'ni okuyordum bir sonraki durağım Portekiz olacağı için.

Ve benim de yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var tıpkı Ataol BEHRAMOĞLU gibi;

" HAYAT; SUNULMUŞ BİR ARMAĞANDIR İNSANA "  "Ayıcıklı Pijama ve Tavşan Terliklerinizle başlamalısınız iç yolculuğunuza "